பரிட்சையில் காதல் கவிதை
கண்ணே,
கண் மலர்ந்து கண்டேன் உலகாக,
கண் மூடி கண்டேன் கனவாக
என்னைசுடும் மலர் விழியாலே; உன்
விழிகளில் வெப்பம் படைத்தவன் எவனோ ?
புன்னகை பூவாய் பார்ப்பாயோ என்னை ?
பாரினில் பறக்கும் முதல் பாமரன் ஆவேன் !
அடி மறதியே...
மா ணவனாய் வெறுத்தேன், கற்றவை கரைந்ததால்! நண்பனாய் அணைத்தேன், துரோகம் மறந்ததால்! மகனாய் முறைத்தேன், கரு வாழ்வு நினைவைக் கலைத்ததால்! குடிமகனாகத் திகைத்தேன், அரசியல் நடப்பதால்! காதலனாய் கரண்டியுடன் காத்திருக்கிறேன், அவள் மறதி மட்டும் மறந்ததால்!!!
Comments
Post a Comment